بردبرد چیست؟

برد برد نوعی برد الکترونیکی است (مانند بردهای سوراخ دار) که به وسیله آن می توان اجزای الکترونیکی متعدد را به یکدیگر متصل کرددر بردهای سوراخ دار معمولی، باید پس از نصب هر قطعه در برد، پایه های آنرا در برد لحیم کنیم، اما در برد برد ما نیازی به انجام لحیم کاری نداریم و فقط کافی است قطعه را روی برد برد قرار دهیم (با یک فشار کوچک قطعه روی برد نصب می شود).

همچنین در بردهای سوراخ دار معمولی شما باید برای برقراری ارتباط بین آن ها، از سیم استفاده کنید، ولی در برد برد به صورت پیش فرض تعداد زیادی از اتصالات برقرار شده که شما فقط کافی است با در نظر گرفتن این اتصالات و قرار دادن قطعات در مکان های مناسب، مدار های خود را راه اندازی کنید.

بردبرد تمام اتصالات را بصورت افقی و عمودی دارد نه همه را اما با این وجود، در بسیاری از موارد ما مجبور به استفاده از سیم های کمکی برای برقراری ارتباط ها می شویم.

علی رغم وجود ارتباط های فراوان در داخل خود بردبرد، از تعداد زیادی سیم کمکی در تکمیل و راه اندازی مدار بایستی استفاده شود که البته این امر با سادگی یا پیچیدگی مدار در ارتباط است.

در این نوع برد، برای سهولت کار، ارتباطات زیادی بین سوراخ هایی که در بردبرد مشاهده می کنید، وجود دارد.

ارتباط های درون بردبرد:

ارتباطات وسطی فقط بصورت عمودی 5 خانه به هم متصل هستند و ارتباطات کناری بالا و پایین تمام سوراخها از داخل بصورت افقی به هم متصل اند ....

در شکل زیر یک نمای کلی از سوراخ های متصل به هم در یک برد برد، ترسیم شده است.

برای استفاده از آی سی ها، باید آن هارا در قسمت وسط طوری قرار دهیم که پایه های آن در 2 طرف با یکدیگر در تماس نباشند. 2 ردیف بالا و پایین نیز که به هم متصل هستند معمولاً برای تغذیه ی +و – برد استفاده می شوند.

شما می توانید برای تمرین، یک LED را با یک مقاومت 100 اهم، روی بردبرد روشن کنید

فروشگاه محصولات الکترونیکی ما:

jafar0023.4kia.ir

برد بورد (Bread board)

دانش پژوهان عزیز، یکی از قطعه های پرکاربرد که در بسیاری از پروژه ها مورداستفاده قرار می گیردبرد بورد (Bread board)است که در زیرتوضیحاتی در مورد آن ارائه می شود.

برد بورد وسیله ای است که برای ساخت اولیه و آزمایشی مدارهای الکترونیکی بکار میرود. اکثر افرادی که در زمینه ساخت مدارهای الکترونیکی فعالیت می کنند، ابتدا مدارخود را روی برد بورد می بندند و پس از تست کردن و جواب گرفتن آن را روی فیبر مدارجاپی و یا فیبر سوراخ دار پیاده می نمایند.

شما نیز بهتر است برای تست اولیه مدارهای مورد نیاز در ساخت پروژه های خود ازبرد بورد استفاده نمایید.

یک برد بورد تعداد زیادی سوراخ دارد که به صورت موازی بر روی آن قرار گرفته اند. این سوراخ ها دو دسته می باشند. 1- سوراخ های ردیف های وسط که به صورت عمودی از زیربه هم متصل می باشند. 2- سوراخ های ردیف های کناری که به صورت افقی از زیر به هم متصل اند.

از سوراخ های ردیف های وسط بردبورد برای نصب عناصر الکترونیکی مدار و از سوراخهای ردیفهای کناری آن نیز به عنوان خطوط منبع تغذیه استفاده می شود.

برد بورد به نحوی طراحی شده که پایه های عناصر الکترونیکی به راحتی در سوراخ هایآن فرو رود و اتصال آن ها برقرار گردد. برای ساخت مدارهای الکترونیکی بر روی بردبورد از قطعات سیم برای متصل نمودن ردیف های بردبورد و پایه های مختلف اجزاء مداربه هم استفاده می شود.

لحیم کاری روی برد سوراخدار

در این مقاله قصدارائه بهترین روش جهت لحیم کاری روی برد سوراخدار را داریم.

انتخاب برد سوراخ داردر تهیه ی پروژه ها به منظور راحتی کارو سرعت بیشتر کار انجام می شود. جهت برقراری اتصالات روی برد سوراخ دار باید از سیم استفاده شود.

ولی این روش لحیم کاری چهار مشکل اساس دارد:

. • سیم ها به صورت عنکبوتی روی هم تابیده شده و باعث زشتی کار می شوند.

. • امکان قطع شدن اتصالات در این روش در زمان جابه جایی خیلی زیاد است.

. • جهت اصلاح مدار یا تغییر در مدار پیداکردن اتصالات بین انبوهی از سیم های در هم تابیده شده کار زمان بری است.

. • احتمال ایجاد شدن حالت قلع مردگی در این روش بسیار زیاد است.

قلع مردگی چیست؟

به اتصالاتی گفته میشوند که در ظاهر اتصال بر قرار است ولی در حقیقت اتصال الکتریکی ندارند. برای پیداکردن اتصالات قلع مرده فقط باید ار مولتی متر استفاده شود.

روش کار لحیم کاری روی برد سوراخ دار:
فرض کنید می خواهیم این دو نقطه را به یکدیگر متصل کنیم :

ابتدا تمامی پد های مسیر را با سیم لحیم ، قلع اندود می کنیم.

مرحله بعدی اتصال این پد ها به یکدیگر است . برای این کار سیم لحیم را بین پد ها گذاشته و یک تیکه کوچک از سیم لحیم را در نقطه مابین هر پد ذوب میکنیم ، تا این دو نقطه به یکدیگر متصل شود؛

واین روش را برای تمامی پد های مسیر انجام می دهیم.

نکته:
این روش بسیار ایمن است و در اثر جابجایی برد قطع نمی شود.

این روش برای مداراتی با فرکانس کاری ۱۱٫۰۵۹۲MHz تست شده است و هیچ مشکلی ندارد اصلاً ....

فیبر مسی سوراخدار

فيبر سوراخدار چيست و طرز کار با فيبر سوراخدار

فيبر سوراخدار يکي از انواع فيبر هاي الکترونيکي است که بردهاي مدرات و کيت هاي الکترونيک را روي آن پياده سازي مي کنند ، اين برد ها بسيار کمتر از فيبر هاي مسي استخواني مورد استفاده قرار مي گيرند ، فيبر سوراخدار از صدها و شايد هزاران سوراخ مجاور همديگر تشکيل شده است که فاصله سوراخ هاي آن با يکديگر حدود 2 ميليمتر است و در پشت هر سوراخ هم يک مربع مسي 2 در 2 ميلي متري چاپ شده است که بتوانيم روي سوراخ لحيم کاري کنيم ، براي کار با فيبر هاي سوراخدار بايد قطعات را روي آن سوار کنيم و از پشت آن به وسيله سيم هاي روکش دار پايه هاي قطعات را طبق مدار شماتيک سيم کشي و لحيم کنيم و اين روش فقط در مواقع عجله و ضرورت استفاده مي شود .

استفاده از فیبرهای سوراخدار در مدارات ساده و مبتدی که برای طرز کار و نحوه ی اتصالات و یادگیری استفاده می شود توصیه می شود و اکیداً توصیه می گردد که در مدارات بسیار سخت و حجیم که از آی سی استفاده شده از فیبر سوراخدار استفاده ننمائید چرا که استفاده از فیبر سوراخدار باعث بروز اشتباهات فاحش و سیم کشی های عجیب و غریب و مارپیچ مانند و پیچیدگی بیش از حد مدار می شود و اگر مدار دچار آسیب یا اشکال شود رفع عیب و ایراد آن امری محال و نیاز به حوصله ی فراوان خواهد داشت که دست آخر انسان را نسبت به الکترونیک دلسرد می کند و همچنین استفاده از فیبرهای سوراخدار نیاز به لحیم فراوان و صرف وقت و هزینه و سیم کشی بسیار دارد که اگر نمی توانید فیبر مدار چاپی با اسید تهیه کنید چاره ای ندارید که از فیبر سوراخدار استفاده نمائید با تحمل سختی ها و مشقت هایی که در این کار دست و پاگیر شما خواهد شد ....

مراحل اجرای پیاده سازی PCB یک مدار روی فیبر :

ابتدا بایستی طرح مدار چاپی مورد نظر را با یک برنامه گرافیکی رسم نمایید . برنامه های تخصصی فراوانی در این ارتباط موجود می باشد. همچنین می توانید از برنامه های گرافیکی همه منظوره مانند فتوشاپ استفاده کنید. چنانچه این برنامه را در اختیار ندارید با برنامه نقاشی ویندوز نیز می توان همان نتیجه را بوجود آورد. توجه کنید که دقت چاپی تصویر باید طوری انتخاب شود که پس از چاپ اندازه و محل پدها (پایه ها) دقیقا منطبق بر اجزا باشد. برای چاپ تصویر از دقت 300 نقطه بر اینچ (dpi) یا بالاتر استفاده کنید. در این دقت تصویری که 300 پیکسل طول و عرض دارد به طول و عرض 1 اینچ چاپ می شود که در این حالت دقیقا یک مربع 10 پد در 10 پد از یک بورد سوراخ دار را می پوشاند.

با استفاده از این روش براحتی می توانید خطوط مسی را که از بین پایه های آی سی ها رد می شوند را نیز با کیفیت بالائی بر روی فیبر پیاده سازی کنید.

پس از چاپ طرح بر روی کاغذ اشاره شده کاغذ را در ابعاد طرح برش دهید و به آماده کردن فیبر بپردازید. توجه کنید که سطح کاغذ را چه قبل و چه بعد از چاپ شدن لمس نکنید. فیبر را در ابعاد طرح برش دهید و با یک سمباده خیلی نرم سطح آنرا کاملا تمیز نمائید تا شفاف شود. بعد سطح آنرا با آب و مايع ظرفشوئی شسته و با يک پارچه تميز خشک نمائيد.

پس از اینکار فیبر را روی میز اتو یا یک سطح صاف مقاوم گذاشته طوری که سطح مسی آن بطرف بالا باشد. اتو را روشن کنید تا داغ شود. درجه اتو را در بیشترین حد تنظیم کنید. بعد از داغ شدن اتو یک برگ کاغذ سفید معمولی روی فیبر گذاشته و اتو را روی آن قرار دهید. حدود 1 تا 2 دقیقه صبر کنید تا فیبر کاملا داغ شود. اگر ابعاد فیبر از اتو بزرگتر است مانند اتو کردن لباس ولی با سرعت کم اتو را حرکت دهید تا همه جای فیبر کاملا داغ شود.

در این مرحله به کمی سرعت عمل نیاز است. اتو را کنار بگذارید و کاغذ روی فیبر را بردارید سپس بدون اتلاف وقت کاغذی که طرح بر آن چاپ شده را (از طرف چاپی) روی فیبر داغ بگذارید اما مراقب باشید انگشتانتان نسوزد. سپس بلا فاصله کاغذ سفید را مانند حالت قبل روی بورد و طرح قرار داده و اتو را روی آنها بگذارید. بمدت 30 ثانیه فشار ملایمی روی اتو وارد کرده و آنرا کمی به اطراف حرکت دهید. در این مرحله کاغذی که طرح روی آن چاپ شده بود به فیبر می چسبد. پس از 30 ثانیه تا یک دقیقه اتو را از لبه آن روی کاغذ گذاشته و با فشار روی آن حرکت دهید. با لبه اتو چندین بار تمام سطح طرح را با فشار اتو کنید. برای جلوگیری از حرکت فیبر لبه های کاغذ سفیدی که روی فیبر و طرح است را بگیرید.

بعد از 3 دقیقه اتو کردن با لبه اتو کاغذ سفید را کنار گذاشته و فیبر را به همراه کاغذ روی آن در ظرف آب بیندازید. مدتی (حدود 10 تا 15 دقیقه) صبر کنید تا کاغذ روی فیبر بخوبی خیس بخورد. سپس فیبر را از آب خارج کرده و با احتیاط کاغذ خیس خورده را با انگشت از روی آن جدا کنید. کاغذ در این مرحله لایه لایه شده است و لایه سطحی آن براحتی کنده می شود.

باز بگذارید کاغذ روی فیبر در آب خیس بخورد و لایه های دیگر آن هم جدا شوند. در پایان این مرحله با کشیدن انگشت یا مسواک نرم ذرات کاغذ باقی مانده ( خصوصا روی سوراخ پدها و خطوط بسیار نزدیک بهم) را با حرکات دایره ای پاک کنید.

اگر موارد بالا را با دقت انجام داده باشید اکنون طرحی که روی کاغذ بود با کیفیت خوبی به سطح مسی فیبر منتقل شده. اما اگر در قسمتهایی از خطوط بریدگی یا اشکالی مشاهده می شود و یا طرح بصورت کامل منتقل نشده ، می توانید با استون فیبر را شسسته و دوباره از نو شروع کنید اما اگر اشکالات خیلی جزئی هستند می توانید با ماژیک ضد آب آنها را تصحیح کنید.

پس از این مرحله فیبر آماده اسیدکاری می باشد.

بعد از اسیدکاری با پارچه آغشته به استون خطوط طرح را از روی فیبر پاک کنید تا خطوط مسی نمایان شوند.

ملاحظات

* جوهر چاپگرهای لیزری حاوی ترکیباتی از پلاستیک می باشد که برای چاپ روی کاغذ ذوب می شود. در این طرح جوهری که روی کاغذ بود دوباره توسط اتو ذوب شده و روی فیبر می نشیند.

* برای طرف دیگر فیبر (راهنمای چیدن قطعات و ..) هم می توانید طرحی به همین صورت تهیه و چاپ نمائید.

منبع :http://jafar0023.blogfa.com

اگر مایل بودید می توانید به فروشگاه وسائل الکترونیک و دست ساز ما به آدرس jafar0023.4kia.ir مراجعه کنید و سفارش خرید بدهید و پس از پرداخت وجه محصول آنرا دانلود فرمائید ....

وسایل پیاده کردن PCB یک مدار بر روی فیبر بصورت حرفه ای:

پی سی بی طرحی است که بوسیله ی کامپیوتر و به توسط یکی از نرم افزارهای زیرمجموعه ی الکترونیک طرح مدار بصورت الکترونیکی و با رعایت سایز و اندازه ی استاندارد توسط رایانه بوسیله ی کاربر یا همان الکترونیک دان که به نرم افزار آشنایی دارد تهیه می شود؛

پی سی بی یک مدار با دقت بالا توسط یک برنامه ی کامپیوتری تهیه می شود و ذکر تمام قطعات و المانها و اتصالات در آن آورده شده است که ما فقط خطوط را روی فیبر پیاده می کنیم تا بتوانیم پی سی بی را روی مدار بیاوریم ....

حال ما در این مبحث میخواهیم روش پیاده کردن PCB یک مدار بر روی فیبر را بصورت حرفه ای و تخصصی به شما آموزش دهیم تا بتوانید از خان اول الکترونیک با موفقیت بگذرید و عبور کنید ان شاء الله ....

وسایل مورد نیاز:

اتو : اتوی مورد نیاز یک اتوی معمولی می باشد که تقریبا در همه منازل یافت می شود.

چاپگر ليزری : چاپگر باید حتما از نوع لیزری باشد ولی مارک آن تفاوتی ندارد. انجام این طرح با چاپگرهای جوهرافشان و سوزنی امکانپذیر نمی باشد چنانچه چاپگر لیزری در اختیار ندارید می توانید به یک مغازه تکثیر مراجعه کنید.

کاغذ فتو (photo ): کاغذی که در چاپگرهای جوهرافشان برای چاپ عکس بکار می رود. اگر می خواهید کاغذی از نوع دیگر استفاده نمائید باید توجه داشته باشید که کاغذ مذکور جوهر را به خود جذب نکند مثلا کاغذ گلاسه یا کاغذهای روغنی پشت برچسبها را نیز می توانید با موفقیت بکار ببرید و قیمت آن نیز ده ها بار از کاغذ فتو کمتر است.

ساير وسايل : یک ظرف محتوی آب گرم، یک برس یا مسواک کاملا نرم .

مراحل اجرا را در پست بعدی به سمع و نظر شما خواهیم رساند امیدواریم بتوانید از پس این کار عظیم برآئید ....

استاندارد طراحی مدار چاپی :

تبدیل یک نقشه الکترونیکی به نقشه مدار چاپی باید طبق استانداردهای موجود ورعایت مسائلی انجام پذیرد.یک نقشه الکترونیکی میتواند در هر اندازه و شکلی کشیده شود اما مدار چاپی باید طوری تهیه شود که در آن استاندارد واصول مدار چاپی و اندازه حقیقی المانها در نظر گرفته شود. طراحی مدار چاپی باید با رعایت فواصل پایه ها وحجم المانها متناسب با اندازه حقیقی انجام پذیرد. مثلآ اگر بخواهیم یک مقاومت 2 وات را به طور افقی در فیبر قرار دهیم ب علت اینکه فاصله بین دو پایه آن 17میلی متر است باید در طراحی مدار چاپی نیز حداقل 17 میلی متر فاصله بین دو پایه در نظر بگیریم.

برای طراحی مدار چاپی از طرف کارخانه سازنده عناصر جداول واستانداردهائی در مورد پایه مقاومتها و دیودها وترانزیستور وآی سی وغیره منتشر میگردد که طراحی مدار چاپی بر مبنای این جدولها انجام می پذیرد.

علاوه بر رعایت اندازه المانها نکات دیگری نیز باید در طراحی مدار چاپی در نظر گرفته شود. در زیر مهمترین نکاتی که باید در طراحی مدار چاپی رعایت شود آورده شده است.

1- نقشه الکترونیکی بصورتی به نقشه مدار چاپی تبدیل شود که ورودیها در یک طرف وخروجیها در طرف دیگر قرار گیرند.
2- عناصر حرارتی مانند مقاومتها و ترانزیستورها ی پر وات کنار المانهای حساس به حرارت مانند دیودها وترانزیستورهای کوچک قرار نگیرند .
3- المانها به صورتی در مدار قرار گیرند که هنگام تعمیر به راحتی بتوان آنها را در آورد وتعویض نمود.
4- در نظر گرفتن مکانهای که در نقشه الکترونیکی در نظر گرفته نمیشود مانند رادیاتورها و جای پیچ وغیره...
5- در مدار های فرکانس بالا تا جای که امکان دارد فاصله ها کوتاهتر وپایه المانها هم کوتاهتر باشد.
6- پهنای خطوط ارتباط باید متناسب با جریان عبوری و مقاومت ایجاد شده باشد.

ولتاژ وصل شده به مدار چاپی باید با در نظر گرفتن استانداردهای موجود انجام پذیرد. حداقل فاصله بین دو خط ارتباط متناسب با تغییر ولتاژ مدار تغییر مینماید. در صورتیکه فاصله خطوط با در نظر گرفتن ولتاژ مدار از حد مجاز کمتر شود باعث ایجاد جرقه یا ارتباط بین دو خط میگردد .

اکنون به بررسی استانداردهای مختلف طراحی وتولید مدار چاپی می پردازیم.

استانداردهای فیبر مدار چاپی :

فیبرهای مدار چاپی به دو صورت کلی ساخته میشوند که شامل فیبر یک لایه و دولایه میباشد. در فیبرهای یک لایه در یک طرف فیبر عایق لایه مس وجود دارد وارتباط بین پایه های عناصر وهدایت جریان تنها در یک طرف انجام می گیرد و المانها در طرف دیگر قرار می گیرند. در طراحی مدار چاپی روی فیبر یک لایه باید ارتباط پایه ها را تنها در یک طرف در نظر گرفت و مدار را طراحی نمود.

در فیبرهای دو لایه در دو طرف فیبرلایه مس وجود دارد و میتوان برای ارتباط پایه عناصر از دو طرف فیبر استفاده نمود. فیبرهای دو لایه برای مدارهای با ارتباط زیاد و حجم کم استفاده میشود و در طراحی مدار چاپی ارتباط پایه ها در دو طرف در نظر گرفته می شود.

فیبرهای یک لایه و دو لایه از نظر جنس فیبر مختلف میباشند و هر کدام از فیبرها مشخصات خاص خود را دارند.
فیبرها از نظر نوع جنس به دو بخش فیبر فنلی و فیبر فایبرگلاس تقسیم بندی می شوند.

فیبر فنلی : از ترکیب لایه های کاغذ در محلول فنل ساخته میشود ورایج ترین نوع فیبر مدار چاپی می باشد.

این فیبر به علت قیمت ارزان آن در تولید اغلب دستگاههای تجاری بکار میرود ودر مقابل حرارت مقاومت زیادی ندارد. به این سبب در دستگاههای حساس وگرانقیمت استفاده نمی شود.

فیبر فایبر گلاس : این فیبر دارای چند نوع مختلف میباشد و از ترکیب فشرده الیاف پشم شیشه در محلول چسب های مختلف مانند اپوکسی ساخته میشود . این نوع فیبر تحمل حرارت زیاد را داشته واز نظر استحکام نیز مقاوم تر از نوع فنلی می باشد. کار کردن با این فیبر ساده میباشد زیرا ارتباط پایه های عناصر از پشت فیبر دیده میشود و بررسی مدار هنگام تعمیر آسانتر انجام میگیرد.

به علت گران بودن این فیبر در دستگاههای گرانقیمت وحساس از آن استفاده میشود. فیبرها در ضخامتهای 1mm ,2mm,3mm ساخته شده اند وبصورت استاندارد عرضه میگردند.

لایه های مس چسپانده شده روی فیبر مدار چاپی نیز دارای مشخصات واستانداردهایی میباشد. ضخامت لایه مس وصل شده بر روی فیبر معمولآ 25 و50 و75 میکرو متر استفاده میشود.

مداراهای چاپی:

با پیشرفت علم الکترونیک و ساخته شدن مدارات پیچیده الکترونیکی به علت اشکالاتی که در تولید مدارات به طریقه سیم کشی ایجاد گردید ساختن مدارات به صورت چاپی رایج شد.
در یک مدار چاپی عناصر بر روی یک طرف فیبر قرار گرفته و عبور جریان از لایه نازک مس طرف دیگر فیبر انجام می پذیرد.تولید مدارات از این طریق باعث کوچک شدن حجم مدار و همچنین باعث رعایت فواصل خطوط عبور جریان از یکدیگر وایجاد خاصیت خازنی کمتر میگردد.

در زیر مزیتها و فوایدی که باعث رایج شدن مدارهای چاپی به جای مدارهای سیم کشی گردید آورده شده است:
1 - در مدار چاپی از شلوغ شدن اتصالات و سیم کشی ها جلوگیری میشود.
2- در مدار چاپی اندازه مدارات کوچک میشود.
3 - تعمیر و دنبال کردن عیب در مدار چاپی به سهولت انجام می گیرد.
4 - مونتاژ در مدار چاپی سریع و اسان انجام گرفته ومقرون به صرفه میباشد.
5- تکثیر وتولید زیاد به طریقه مدار چاپی آسان تر است.

مزیتهای فوق باعث گردید که تمام کارخانجات درتولید و تکثیر لوازم الکترونیکی از روش مدار چاپی استفاده نمایند. برای تولید مدارات چاپی جداول و استانداردههایی از طرف کارخانه جات سازنده عناصر در مورد اندازه حقیقی و شکل ظاهری المانها انتشار می یابد که طراحی مدار چاپی باید با در نظر گرفتن جداول و استانداردهای مزبور انجام گیرد.

برای تبدیل یک مدار الکترونیکی به مدار چاپی روشهای مختلفی وجود دارد که مراحل زیر در تمام روشها مشابه می باشد.

1- چسباندن ورقه نازک مس روی فیبر عایق ( مرحله ساخت فیبر مدار چاپی ).
2- طراحی مدار با در نظر گرفتن اندازه حقیقی و استانداردهای موجود در طراحی مدار چاپی.
3- استفاده از روشهای رایج در انتقال مدار روی فیبر وترسم مدار به وسیله عنصر مقاوم در برابر اسید (مانند مازیک ضد آب )
4- قرار دادن فیبر در داخل اسید و از بین بردن مسهای که عنصر مقاوم روی آن رسم نگردیده است.
5- تمیز کردن فیبر وسوراخ نمودن آن .
6- لحیم کاری عناصر بر روی فیبر.

به طوریکه قبلآ گفته شد مراحل فوق باید با در نظر گرفتن استانداردههای موجود که در پستهای بعدی گفته خواهد شد انجام پذیرد.

روش ساخت فیبر مدار چاپی به روش اسید کاری

مواد لازم: اسید (پرکلرودوفر)، آب، ظرف پلاستیکی

ابتدا اسید نامبرده را از بازار تهیه کنید بهتر است از نوع خشک باشد که بتوانید با آب گرم بصورت محلول در آورید و مواظب باشید هنگامیکه اسید را به داخل آب گرم یا داغ می ریزید جلوی صورتتان چیزی بگیرید تا مانع از پاشیده شدن آب داغ اسیدی از داخل ظرف پلاستیکی به صورتتان شوید چرا که اثرات بدخیم اسید غیرقابل پاک شدن است لذا از آنجایی که پیشگیری بهتر از درمان است و همچنین ارزان لذا توصیه می کنم به شما که حتماً مراقب پوست دست و صورت و دیگر قسمتهای بدنتان باشید و برای نگهداری اسید از ظرف پلاستیکی استفاده کنید بهتر است موقع اسیدکاری دستکش پلاستیکی به دست کنید و ماسکی را جلوی صورتتان بگیرید اینگونه خاطر جمع تر و به دور از عجله و شتاب و تعجیل اسید کاری صورت خواهد پذیرفت ....

یک ظرف پلاستیکی تهیه نمایید. توجه نمایید که حتماً پلاستیکی باشد و نه فلزی. بعد مقداری آب داخل آن بریزید به اندازه ای که حدوداً ۱ سانت روی فیبر مسی را بگیرد. مقدار ۱۰۰ تا ۲۰۰ گرم در یک لیتر آب از اسید پرکلرودوفر داخل آب بریزید و آرام ظرف را تکان دهید تا اسید کم کم حل شود. چون در یک جا ایجاد گرما می کند و ممکن است که ظرف شما آب شود.

مطمئن شوید که اسید حل شده است. سپس فیبر مسی را که روی آن مدار مربوطه را طراحی کرده اید داخل آب اسید بیاندازید. حدود ۳۰ دقیقه کمتر یا بیشتر که بستگی به مقدار اسید دارد، طول خواهد کشید که مس هایی که لازم نیست خورده شود. (بیشتر از این هم داخل اسید نگذارید که قسمتهای مورد نیاز را هم حل خواهد نمود) . در این مدت زمان باید ظرف را آرام آرام تکان دهید تا کل آب اسید روی سطح مسی در حرکت باشد.
بعد از پاک شدن مس های زائد، فیبر را از محلول اسید بیرون آورده و بشويید.

سپس روی آن را با یک سمباده نرم پاک کنید. بعد نقاطی که لازم است را با یک مته ۱ یا نیم میل سوراخکاری کنید. حالا فیبر شما آماده هر نوع بهره برداری است.

و اما آخرین روش برای چاپ فیبر مدار چاپی بصورت زیر است:

5- روش سیلک اسکرین:
ابتدا مانند روش های قبل نقشه ی خود را بادقت رسم می کنیم و از روی آن فیلم لیتوگرافی نگاتیو و پوزتیو تهیه می کنیم. بعد از انجام مراحل ذکر شده نوبت به تهیه و درست کردن چهارچوبی می رسد که یک سمت آن را با پارچه ابریشمی مخصوص چاپ سیلک اسکرین با دقت و کاملا به صورت کشیده نصب کرده ایم. پارچه های مخصوص سیلک اسکرین با شماره های مختلف شناخته می شود که این شماره ها نشان دهنده ی تعداد سوراخ های ریز پارچه در هر سانتیمتر مربع آن است و برای کار های مدار چاپی پارچه با شماره های 100 ، 120،140و 180 مناسب می باشد. بعد از نصب پارچه بر روی چهارچوب، پارچه ابریشمی را با آب ولرم و صابون به خوبی می شوییم و سپس پارچه را با سشوار خشک می کنیم. بعد از انجام این مرحله چهار چوب را به تاریکخانه برده و ترکیب بی کرومات پتاسیم وسریت را با هم مخلوط کرده و با کاردک پلاستیکی 2با رو ی سطح پارچه می مالیم. بی کرومات پتاسیم مایعی نارنجی رنگ است و سریت ماده ای آبی رنگ است و مقدار ترکیب آنها با هم 1 به 10 می باشد که مقدار ماده سریت 10 می باشد. بعد از آنکه کل سطح پارچه مخصوص ما با این ماده خوب پوشیده شد و اندکی هم خشک شد، فیلم پوزتیو طرح خود را روی سطح پارچه قرار می دهیم و روی آن شیئی که نور از آن عبور نکند قرار می دهیم تا علاوه بر نور فیلم هم با اندکی فشار بر روی سطح پارچه قرار گیرد. سپس از قسمت زیر چهار چوب و از فاصله 30 سانتیمتری عمل نور دهی را انجام می دهیم. که می توانیم توسط یک لامپ 500 وات این عمل راانجام دهیم. مدت نور دهی 2 الی 3 دقیقه می باشد، بعد از عمل نور دهی پارچه مخصوص نور دیده را با آب ولرم می شوییم تا آن قسمت هایی از نقشه که نور ندیده است درآب حل شودو بقیه قسمت ها که نور دیده اند باقی بمانند. سپس نقشه ظاهر شده بر روی پارچه سیلک اسکرین را روی فیبر مسی قرار می دهیم و رنگ مخصوص چاپ سیلک اسکرین را که نوعی روغن غلیظ است را روی پارچه ریخته و با غلتک های پلاستیکی مخصوص روی آن می کشیم تا رنگ چاپ سیلک از سوراخهای خالی پارچه سیلک عبور کرده و روی قسمت های مسی فیبر بنشیند و خطوط مدار رسم شود سپس فیبر مسی را خشک کرده و آماده ی ظهور نهایی می کنیم. روش چاپ سیلک اسکرین، روشی حرفه ای بوده و نیاز به تجربه و آشنایی روش های چاپ سیلک اسکرین را دارا می باشد. لذا این روش کمتر مورد استفاده قرار میگیرد.

منبع: کتاب "فیبر مدار چاپی،طراحی برد،چاپ و تولید،لحیم کاری و مونتاژ قطعات" ، نویسنده: داوود رجبی ، ناشر: کاوش پرداز

چهارمین روش ساخت فیبر مدار چاپی به قرار زیر است که توجه شما را بدان جلب می نمایم:

4- روش لامینت:
لامینت ماده ای ژلاتینی مانند و حساس به نوراست. برای کار با روش لامینت نیز به تاریکخانه نیاز است. چون لامینت به نور حساس است و در برابر نور واکنش نشان می دهد لذا آن را در ورق های طلقی نگهداری می کنند که یکی از این طلق ها اندکی نازکتر و نرمتر است که آن لایه طرف داخل رو است.
ابتدا سطح فیبر را با دقت تمیز می کنیم و سپس برد را به اندازه مورد نیاز برش میزنیم و بعد لامینت را از آن قسمت که طلقی نازکتر داشت بعد از جدا کرن طلق روی آن به آرامی و با دقت فراوان بر روی سطح فیبر می چسبانیم. برای اطمینان میتوان روی لامینت دستمال نخی تیره رنگ قرار داد و با اتویی که خیلی داغ نباشد به آرامی روی پارچه کشید تا از چسبندگی لامینت با سطح فیبر اطمینان حاصل کنیم. بعد از انجام این عمل مانند روش قبلی، فیلم لیتوگرافی نگاتیو که از نقشه خود تهیه کرده ایم را با دقت بر روی لامینت قرار می دهیم که ترتیب عمل به این شکل است: ابتدا فیبر مسی بعد لامینت و در آخر فیلم نگاتیو و در آخر یک تکه شیشه تمیز روی فیلم نگاتیو قرار می دهیم تا فیلم بر روی لامینت جابه جا نشود و دقت کار بالا رود و در زمان نور دهی هم به فیلم آسیبی نرسد. کلیه مراحل ذکر شده باید در تاریکخانه انجام شود. بعد از پایان این مرحله نوبت به نوردهی سطح کار و فیلم می رسد که هم می توانید به روش قبل و یا با لامپ مخصوص اشعه ماوراء بنفش و هم در معرض نور مستقیم خورشید(2 الی 5 دقیقه) این عمل را انجام دهید. نور دهی نباید خیلی زیاد باشد که باعث کم رنگ شدن و سایه دار شدن کار شود و نباید خیلی کم باشد که باعث ظاهر نشدن طرح شود(نیاز به تجربه دارد). به طور کلی آن قسمت هایی از لامینت که در معرض نور قرار نگرفته باشند در هنگام ظهور پاک میشوند و از بین میروند و آن قسمت هایی که در برابر پرتو نور قرار داشته اند در زمان ظهور ثابت می مانند. بعد از پایان نوردهی فیلم،نگاتیو،شیشه و لایه طلقی دوم (این لایه طلقی ضخیم تر و شفافتر از لایه اول است) را که روی لامینت قرار دارند را به آرامی از سطح لامینت جدا می کنیم. حالا نوبت به ظهور ابتدایی لامینت می رسد که توسط پودر سفید رنگی که مخصوص ظهور لامینت است فرا میرسد. این پودر به پودر ظهور لامینت معروف است.
مقدار10 گرم ویا اندکی بیشتر که بسته به حجم کار دارد را در 1لیتر آب سرد ریخته و خوب هم میزنیم. بعد از حل شدن کامل پودر لامینت در آب، فیبر مسی را در داخل آب قرار داده و به آرامی شروع به تکان دادن فیبر در محلول می کنیم تا شاهد ظاهر شدن تدریجی طرح خود بر روی فیبر شویم که زمانی حدود 1 دقیقه و یا اندکی بیشتر است. بعد از ظاهر شدن کامل طرح بر روی فیبر، آن را با آب فراوان و دست میشوییم تا محلول ظهور و ماده ژلاتینی که کمی لیز مانند هم می باشد، به طور کامل از سطح فیبر پاک شود و بعد فیبر را با دقت کامل پاک و خشک می کنیم. حالا فیبر آماده ظهور و چاپ نهایی می باشد.
این روش روش بسیار مناسب و دقیق برای کار های پیچیده است.

اما سومین روش چاپ فیبر مدار چاپی بصورت زیر است:

3- روش پوزتیو یا فیبر حساس به نور:
ابتدا طرح و نقشه خود را با دقت بر روی کاغذ مخصوص رسم، ترسیم می کنیم و سپس از طرح خود، فیلم لیتوگرافی تهیه می کنیم، که این عمل توسط لیتوگرافها انجام میشود. اگر طرح خود را با نرم افزار های طراحی ترسیم کنیم، خودمان می توانیم توسط نرم افزار ها و امکانات آن از نقشه خود طرح نگاتیو یا پوزتیو تهیه کنیم. بعد از انجام این کار حالا نیاز به یک تاریکخانه داریم(که فقط در آن یک لامپ قرمز کوچک روشن باشد). لازم است یک اسپری تهیه کنیم که به اسپری پوزتیو 20 معروف است (که مدل و مارک های آن متنوع است ولی برای کار ما پوزتیو 20 مناسب است) و برای حساس کردن سطح فیبر به کار می رود. بعد در تاریکخانه سطح مسی فیبر خود را با اسپری پوزتیو به طور یکنواخت می پوشانیم (البته ماسک فراموش نشود). در زمان اسپری کردن سطح فیبر فاصله سطح فیبر با دست بهتر است 30 سانتیمتر باشد. بعد از اسپری کردن فیبر، آن را اندکی در تاریکخانه نگاه می داریم تا سطح فیبر خشک شود. سپس فیلم لیتوگرافی را که پوزتیو (مثبت) است و از طرح تهیه کرده ایم با دقت بر روی سطح فیبر قرار می دهیم و آن را با چسب شیشه ای به گونه ای که به طرح آسیبی نرسد بر روی سطح فیبر مدار چاپی محکم می کنیم و بعد از آن فیبر ما آماده نور دادن می باشد. بهترین حالت این است که جعبه ای تهیه کنیم (در جایی تاریک) که اطراف آن پوشیده باشد و یک طرف آن به اندازه ای که فیبر را می خواهیم قرار دهیم، شیشه ای باشد و از شیشه لامپی 500 وات را بافاصله 30 سانتیمتری قرار می دهیم و طرح خود را در حدود 3 الی 5 دقیقه در معرض نور مستقیم لامپ قرار می دهیم. بعد از عمل نور دهی و انتقال کامل طرح بر روی فیبر حالا فیبر ما برای ظهور و چاپ نهایی آماده است.

اولین گام چاپ فیبر مدار چاپی است و استفاده از فیبرهای سوراخدار باعث کندی کار و سیم کشی های پیچیده و از دست رفتن زمان می شود و همچنین امکان بروز اشتباهات زیاد در آن وجود دارد

پس فیبر مدار چاپی بهترین گزینه برای ساخت مدار است و استفاده از فیبرهای سوراخدار فقط برای مدارات ساده و برای افراد مبتدی توصیه می گردد ....

انواع روشهایی که میتوانیم فیبر مدار چاپی را چاپ کنیم و موفق به ساخت یک مدار الکترونیکی شویم:

۱-کپی مستقیم طرح روی فیبر توسط کاغذ کربن و ماژیک ضد آب (کیفیت کم)
2-استفاده از علائم آماده یا لتراست (تقریبا منسوخ شده) (کیفیت کم)
3-پوزتیو یا فیبر حساس به نور (کیفیت خوب)
4-لامینت ( کیفیت خیلی خوب)
5-سیلک اسکرین (کیفیت خوب)

1--کپی مستقیم طرح روی فیبر توسط کاغذ کربن و ماژیک ضد آب:
در این روش اول طرحمونو روی کاغذ مخصوص طراحی رسم میکنیم، اگر با قلم های مخصوص طراحی رسم شود بهتر و دقیق تر است. بعد از آن مابین ورق و فیبر کاربن قرار میدهیم و روی خطوط نقشه ی خود میکشیم تا طرح ما روی فیبر انتقال یابد سپس روی خطوط چاپ شده روی برد با ماژِیک ضد آب خط میکشیم وسپس اسید کاری.

2--استفاده از علائم آماده یا لتراست:
خطوط و علائم مخصوص نقشه کشی مدارات الکترونیک به صورت آماده ما آن را با نام حروف برگردان یا لتراست می شناسیم. ما میتوانیم توسط آنها طرح خود را روی فیبر مسی ترسیم کنیم البته باید اندازه ها را با دقت در نظر بگیریم و مطمئن شویم که لتراست روی فیبر بچسبد تا در زمان چاپ اسید زیر لتراست نفوذ نکند تا منجر به خراب شدن طرح شود (قابل ذکر شما دوستان عاشق الکترونیک این نکته است که امروزه لتراست منسوخ شده و در بازار الکترونیک یافت نمی شود پس به دنبال آن نگردید) گشتم نبود نگرد نیست ....

نیمه هادی چیست ؟ :
در طبیعت بعضی از مواد به صورت کریستال یافت می شوند که نه عایق کامل جریان هستند ونه بخوبی جریان را از خود عبور می دهند ، چنین اجسامی را نیمه هادی گویند مانند : سولفیت مس ، اکسید مس ،سلسیم ، سلنیم وژرمانیم ، که از نیمه هادیهای سیلسیم و ژرمانیم بیشتر استفاده می شود .


نیمه هادی نوع P :
اگر آلومینیم یا گالیم که در مدار خارجی آنها سه الکترون وجود دارد به ژرمانیوم و یا سیلسیوم خالص به صورت ناخالصی وارد نمائیم نیمه هادی نوع P ساخته می شود که دراین نیمه هادی تعداد الکترونهای آزاد خیلی کمتر از تعداد حفره ها می باشد .


نیمه هادی نوع N :
اگر آرسنیک یا فسفر که مدار آخر آنها دارای5 الکترون می باشد را به ژرمانیم ویا سلسیم خالص وارد نمائیم نیمه هادی نوع N ساخته می شود که در این نیمه هادی تعداد الکترونهای آزاد خیلی بیشتر از تداد حفره ها می باشد .


حفره: به جای خالی الکترون آزاد شده گویند که دارای نیروی جاذبه الکترون به طرف خود می باشد .


دیود :
وقتی دو قطعه ژرمانیم ویا سیلسیم نوع P و N را به یکدیگر پیوند کنند دیود ساخته می شود که جریان از یک طرف ( از N به P ) عبور می کند وبرای یکسو سازی وآشکار سازی از آن استفاده می کنند و علامت مشخصه یا سمبل آن در مدارات الکترونیکی چنین است .

ترانسفرمر :

عبارت از یک وسیله الکترومغناطیسی می باشد که انرژی را بر اساس القاء متقابل در سیم پیچها از سیم پیچ اولیه به سیم پیچ ثانویه انتقال می دهد .

ساختمان ترانسفرمر : ترانسفرمر از هسته و سیم پیچ اولیه و ثانویه تشکیل شده است . هسته از ورقه های آهنی ایزوله شده ازهم به شکل قاب ساخته می شود .
سیم پیچ اولیه و ثانویه از همدیگر عایق ( ایزوله ) شده اند هرگاه اولیه را به جریان متناوب یا متغیر وصل نمائیم در اطراف قاب ، میدان متغیر آهنربایی به وجود می آید و مثل آن است که یک میله آهنربایی را داخل سیم پیچ ثانویه به حرکت در آورده باشیم خطوط این میدان مغناطیسی به وسیله سیم پیچ ثانویه قطع شده و جریان عیناً به ثانویه القاء میگردد .

انواع ترانسفرمر : 1 – ترانس نیرو یا ترانس power یا ترانس برق
2 – ترانس صوتی یا چوک یا AF
3 – ترانس فرکانس میانی یا IF
4 – ترانس HV
5 – ترانس چاپر یا ترانس سوئیچینگ

ترانس نیرو : برای کم و زیادکردن ولتاژ برق شهر در دستگاههای الکترونیکی استفاده می شود . که با عبور جریان متناوب از سیم پیچ اولیه میدان مغناطیسی متغیری به وجود می آید که در سیم پیچ ثانویه القاء می گردد .
هرچه دور ثانویه کمتر از اولیه باشد به همان نسبت ولتاژ القایی کمتر خواهد شد . در این صورت ترانس را کاهنده گویند .
هرچه دور ثانویه بیشتراز اولیه باشد به همان نسبت ولتاژ ثانویه بیشتر خواهد شد و در این حال ترانس را افزاینده گویند . در هر ترانسی رابطه مقابل صادق است : N1/N2 = V1/V2= I2/I1